Ultrazvučni pregled abdomena i male karlice je bezbolni, neinvazivni pregled jetre, žučne kese, žučnih puteva, pankreasa, oba bubrega, nadbubrega, slezine, mokraćne bešike, prostate kod muškaraca, limfnih žlezdi, trbušne tećnosti, velikih krvnih sudova trbuha i trbušne šupljine.  Ultrazvučni pregled abdomena se izvodi kod osoba koje imaju tegobe u trbuhu.

Obavlja se i kao dijagnostička procedura koja prethodi pregledu želuca, dvanaestopalačnog, tankog i debelog creva sondama ili rentgenološki. Ultrazvučni pregled abdomena se radi i u slučajevima koji nisu direktno vezani za tegobe u trbuhu, a mogu da budu uzrok oboljenja drugih sistema organa (npr.

Kardiovaskularnog) ili su posledica oboljenja drugih sistema oragana (pluća, štitasta žlezda, dojka itd). Ostali razlozi za obavljanje pregleda su takođe i gojaznost, pušenje, nasledne bolesti itd.

POPUSTI

ovde možete pogledati sve ponude iz zdravlja sa popustom ( popusti do 90 % )

– http://www.extrapopusti.rs/ponude/beograd/zdravlje

Ovde možete pogledati ponude po sniženim cenama za ultrazvu štitne žleze, abdomena, zglobova, 4D ultrazvuk, ultrazvuk prostate, ginekološki ultrazvuk, ultrazvuk dojki, ultrazvuk krvnih sudova…

Ultrazvučni pregled abdomena treba vršiti kod sledećih simptoma:

– bol u trbuhu ili leđima
– muka, povraćanje
– nadutost
– neobjašnjivo mršavljenje
– osećaj težine
– naglo uvećanje trbuha
– povrede
– nejasna febrilna stanja.

Priprema za ultrazvučni pregled abdomena sastoji se u ne unošenju hrane minimum 4-6h pre pregleda. Dva do tri dana pre pregleda poželjno je ne uzimati hranu koja stvara gasove (pasulj, grašak, boranija…), hranu sa mnogo ostataka, bogatu biljnim vlaknima kojih ima najviše u žitaricama, voću i povrću. Takođe je potrebno popiti oko 2-3 čase tečnosti 1,5h pre pregleda i ne mokriti.

Ultrazvuk štitaste žlezde sa kolor doplerom je pouzdana i bezbolna dijagnostička metoda, a u slučaju potrebe pregled se može ponavljati bez ikakvog rizika od oštećenja tkiva i ne zahteva posebnu pripremu pacijenta.

Ultrazvukom se dijagnostikuju sve promene u veličini, strukturi (građi) i prokrvljenosti štitaste žlezde. Ukoliko se otkriju neke promene na štitastoj žlezdi, pacijent se upućuje na pregled kod endokrinologa koji procenjuje potrebu dalje dijagnostike (laboratorijske analize, scintigrafija…).

Ultrazvuk vrata, pored pregleda štitaste žlezde, obuhvata i pregled paraštitastih žlezda (što je posebno korisno kod pacijenata sa kamenom u bubregu, kod pacijenata na hemodijalizi), submandibularnih i parotidnih pljuvačnih žlezda, prisustvo limfnih čvorova, tumora različitog porekla…

• Svih oblika strume (gušavosti)
• Hašimoto tireoiditisa (hronične zapaljenske bolesti štitne žlezde nastale zbog autoimunog procesa)
• Svih benignih i malignih promena (čvorova) i cisti štitaste žlezde

Čvorovi štitaste žlezde retko uzrokuju bilo kakve simptome i najčešće se dijagnostikuju slučajno pri pregledu vrata pomoću metode kompjuterizovane tomografije (CT) ili ultrazvuka (UZ) na koji pacijenti bivaju upućeni zbog drugih indikacija. Ređe su situacije kada pacijenti samo primete odnosno napipaju čvor ili ga uoče pri pogledu u ogledalo.

Većina čvorova u štitastoj žlezdi, čak i potencijalno maligni ne uzrokuju poremećaj hormonskog statusa, te ih možemo smatrati nefunkcionim, odnosno u laboratorijskim nalazima se beleže uredne vrednosti hormona.

Tačan uzrok nastanka čvorova u štitastoj žlezdi nije poznat. Samtra se da do 60 godina starosti skoro polovina populacija ima čvor u štitastoj žlezdi koji se najčešće otkriva slučajno.

Preko 90% ovakvih čvorova je benignih karakteristika. Hashimotov tireoiditis kao najčešći uzrok smanjenog rada štitaste žlezde (hipotireoza) takođe može biti praćen postojanjem čvorova u tkivu. U nekim područjima, što nije slučaj kod nas, nedostatak joda može biti uzrok za pojavu čvorova u štitastoj žlezdi.

Ultrazvuk štitaste žlezde je ključni pregled prilikom evaluacije čvorova u štitastoj žlezdi. Spada u pouzdane dijagnostičke metode koja omogućava procenu veličine čvora, kao i da li su pretežno solidne strukture ili ispunjene tečnošću (cistične). Ultrazvukom se može postaviti sumnja na postojanje rizika od maligniteta čvora.

Ginekološki ultrazvuk je bezbolna i neinvazivna dijagnostička metoda odnosno ultrazvučni pregled ženskih reproduktivnih organa, materice i jajnika. Ginekološki ultrazvuk je potrebno izvršiti kod svih žena koje imaju tegobe, tj.iregularnosti u menstrualnom ciklusu ( neuredna, obilna, produžena krvarenja).

Takođe ovaj pregled je neophodno izvršiti jednom godišnje i kod zdrave populacije žena u okviru redovnih ginekoloških pregleda, tj. kod žena koje nemaju nikakve tegobe. Ginekolog-akušer ovim ultrazvučnim pregledom takođe kontroliše i prati trudnoću tokom celog trajanja.

Ginekološki ultrazvučni pregled se izvodi tako što pacijentkinja tokom pregleda leži na leđima dok lekar sondom ultrazvučnog aparata ( vaginalna ili abdominalna sonda) na koju je prethodno naneo malo gela preko kože stomaka ili transvaginalno obavlja pregled ginekoloških organa, pri čemu pacijent ne oseća nikakav bol.

Pregled traje 10-20 minuta nakon čega pacijentkinja dobija objašnjenje i pisani izveštaj.

Ultrazvuk karlice se može vršiti na dva načina: transabdominalno, ili transvaginalno.

• Transabdominalni ultrazvuk. Mala naprava koja se naziva sonda se stavlja i pomera po donjem delu stomaka. Ovaj pregled se najčešće vrši da bi se dijagnostikovali miomi uterusa ili neki drugi problemi.
• Transvaginalni ultrazvuk. Sonda je oblikovana tako da odgovara vagini žene. Ponekad se vrši i abdominalni i vaginalni ultrazvuk da bi se dobro pregledala cela karlica. Vaginalni ultrazvuk se obično vrši da bi se ispitali problemi vezani za sterilitet.
• U retkim slučajevima, histerosonogram se vrši da bi se ispitalo stanje unutar uterusa uz primenu tečnosti u toku vaginalnog ultrazvuka. Ponekad se može uzeti mali uzorak tkiva (biopsija) u toku vaginalnog ultrazvuka.

U oba slučaja ultrazvučnog pregleda sonda šalje reflektovani ultrazvuk do kompjutera, koji ih transformiše u sliku koja se može videti na monitoru. Slike ultrazvučnog pregleda se mogu sačuvati kao trajan zapis.

Kod žena ultrazvuk se vrši zbog:

• Identifikovanja bola u karlici.
• Otkrivanju uzroka vaginalnog krvarenja.
• Ispitivanja inflamatornih promena karlice (PID).
• Lociranja spirale.
• Ispitivanja veličine i izgleda uterusa i debljine zida uterusa (endometrijum).
• Ispitivanja izgleda i veličina jajnika.
• Ispitivanje i veličina jajnika u toku tretmana lečenja sterilitta.
• Utvrđivanja trudnoće i pozicije ploda u uterusu. U ranoj fazi trudnoće ultrazvukom se proverava starost trudnoće i potencijalno prisustvo vanmaterične trudnoće (ektopicna trudnoća) ili višeplodna trudnoća.
• Proveravanja dužine cerviksa kod žena koje su izložene riziku od ranijeg porođaja.
• Provere suspektnih masa identifikovanih pregledom. Vaginalni ultrazvuk se primenjuje i u dijagnozi fibroida uterusa.
• Ultrazvukom se može pratiti aspiracija folikula kod tretmana in vitro fertilizacije.

Kod muškaraca ultrazvuk karlice se vrši iz sledećih razloga:

• Pregled seminalnih vezikula i prostate.
• Ispitivanje u vezi kancera prostate.
• Ispitivanja da li su urinarni problemi nastali zbog uvećane prostate, kao u slučajevima benigne hipertrofije prostate.
• Da bi se ispitalo da li promene prostate imaju veze sa sterilitetom.

Ultrazvuk prostate ultrazvuk prostate je danas nezamenljiva metoda za otkrivanje početnih stadijuma karcinoma prostate koji se drugim pregledima ne mogu otkriti. Prostata se može pregledati ultrazvukom preko trbuha uz punu mokraćnu bešiku, ali ipak najbolji je prikaz prostate kada se tanka sonda ultrazvučnog aparata plasira par centimetara u debelo crevo i direktno prisloni uz prostatu. Takav pregled se zove transrektalni ultrazvuk prostate. Prikaz prostate je tada odličan, tačno pokazuje sve promene u prostati, mokraćnoj cevi (uretri), mokraćnoj bešici i semenim vezikulama.

Prostata je žlijezda koja se nalazi smještena ispod mokraćnog mjehura obavijajući svojim režnjevima mokraćnu cijev (urethru) koja odvodi mokraću iz mokraćnog mjehura na završni dio cijevi koji se nalazi na vršku penisa. Nalikuje kestenu i stoga je ima i naziv u narodu kestenjača i predstojnica.

Ona se također nalazi ispred završnog debelog crijeva (rektuma), tako da digitorektalnim pregledom preko završnog debelog crijeva moguće ispalpirati (napipati) stražnju površinu prostate.

Prostata se sastoji od 30% mišićnog tkiva (glatka muskulatura) i 70% žlijezdanog tkiva. U žlijezdanom tkivu stvara se mliječna tekućina (spermalna plazma), koja se prilikom ejakulacije miješa s tekućinom iz sjemenih mjehurića koji se nalaze uz prostatu i zajedno sa spermijima iz testisa čine sjemenu tekućinu (ejakulat).

U ejakulatu dakle se nalaze spermiji koji mogu oploditi jajnu stanicu žene, a u tekućini koju stvara prostata i sjemeni mjehurići nalaze se biokemijske tvari koje omogućavaju čuvanje, prehranu i život spermija u rodnici i do 72 sata nakon ejakulacije. Tako je omogućeno spermijima biti što sposobnijima za oplodnju jajne stanice.

Ultrazvučnim pregledom dobiva se slika prostate koju nazivamo sonogram prostate, kojom se jasno uočava veličina, struktura (homogenost, ujednačenost ili nehomogenost neujednačenost) građe prostate, zatim postojanje čvora ili ciste u prostati, postojanje kalcifikata (ovapnjenja ) u prostati ili nekih drugih abnormalnosti strukture i građe prostate.

Ultrazvučnim pregledom osim izgleda, strukture i veličine prostate, gledaju se i mokraćni mjehur i bubrezi.

Naime kod raka prostate osim prisutnog tumora prostata može biti i uvećana i stoga dovodi do ometanja mokrenja, zatim stvaranja “ostatnog urina”, (nepotpunog pražnjenja mokraćnog mjehura).

Ultrazvuk zglobova –  Ultrazvukom se mogu videti zlogobovi i meka tkiva. Ovaj vid dijagnostike najčeće se koristi kod povrede mekih tkiva ili zglobova, kao i kod upala i bola u zglobu ili u tkivu nepoznatog uzroka.

Ultrazvuk zgloba se takođe koristi u slučajevima kada u zglob treba dati, pomoću injekcije, određenu terapiju (intraartikularno), ili punktirati zglob da bi se izvadila „voda“ iz zgloba.